Oefening baart kunst

Ze zeggen vaak als je begint met de lessen voor je autorijbewijs dat het allerlastigste wat er is als je begint met het lessen voor je autorijbewijs het om je heen blijven kijken is. Want na een paar uur weet je wel hoe het schakelen werkt en waar welk pedaal zit maar op hogere snelheden proberen in te schatten wat voetgangers of fietsers doen. Gaan ze wel oversteken, gaan ze niet oversteken?

Maar wat volgens veel meer mensen eigenlijk veel lastiger is, is het inparkeren. Het inparkeren wordt zo lastig gevonden omdat je vaak heel weinig zien wat er om je heen gebeurd, maar het moet wel goed gebeuren want je wilt anderen niet tot last zijn, om nog maar niet te spreken over de tijdsdruk die er bij komt kijken.

Op het moment dat je in een straatje dwars op de rijrichting staat en er vier auto’ s achter je staan te wachten maar je bent onwijs aan het stoeien met de achterkant niet te laten botsen met de andere auto’ s terwijl je tegelijkertijd het snel en goed wilt doen. Dat is het aller lastigste zeggen veel jongeren.

Wat soms helpt zeggen ze zijn extra spiegels aan de zijspiegels monteren omdat je dan meer ziet en dat helpt natuurlijk. Maar wat sinds kort ook steeds vaker een gewoonte is, is een achteruitrijcamera. Een camera die alles weergeeft wat er achter je zich afspeelt. Dit is natuurlijk onwijs handig als je, de naam zegt het al, achteruitrijdt. Want dat zijn de momenten waarop al die stressfactoren zoals tijd en kwaliteit samenkomen.

Dus zo’n achteruitrij camera is steeds populairder onder iedereen. Maar nog wel het meest onder de meer ervaren bestuurders. Dat komt omdat zij minder gewend zijn in computer spelletjes met racewagens en dat soort dergelijke dingen met stuur te spelen.